الإمامُ الصّادقُ عليه‏السلام

لِرَجُلٍ قالَ : اللّه‏ُأكبَرُ: اللّه‏ُ أكبَرُ مِن أيِّ شَيءٍ ؟ فقالَ : مِن كُلِّ شَيءٍ ، فقالَ أبو عَبدِ اللّه عليه‏السلام : حَدَّدتَهُ ، فقالَ الرَّجُلُ : كَيفَ أقولُ ؟ قالَ : قُل : اللّه‏ُ أكبَرُ مِن أن يُوصَفَ .

الكافي :

امام صادق عليه‏السلام به مردى كه گفت : خدا بزرگتر است ، فرمود : خدا بزرگتر است از چه؟ عرض كرد: از همه چيز . امام صادق عليه‏السلام فرمود: او را محدود كردى . مرد عرض كرد: پس ، چگونه بگويم ؟ فرمود : بگو: خدا بزرگتر از آن است كه وصف شود.

الكافي : 1 / 117 / 8 منتخب ميزان الحكمة : 366ر

عبدالله ابن عباس چنین روایت می کند: پیامبر(ص) می فرمایند: فطریه را برای پاک کردن خطای روزه دارانی که حرف زشتی از دهانشان خارج شده تا برای مسکینان آذوقه شود واجب است. هر کس آن را قبل از نماز عید بدهد، زکات مورد مقبول می شود؛ و هر کس بعد از نماز بدهد صدقه ای از صدقات می شود.(ابو داوود، زکات، 18)

إنّ مِن تَمامِ الصَّومِ إعطاءَ الزَّكاةِ ـ يعني الفِطرَةَ ـ كما أنَّ الصَّلاةَ على النبِيّ مِن تَمامِ الصّلاةِ ، لأنّه مَن صامَ و لَم يُؤَدِّ الزَّكاةَ فلا صَومَ لَهُ إذا تَرَكَها مُتَعَمِّدا
 تماميت روزه ، به دادن زكات (فطريه) است ، همچنان كه تماميت نماز به صلوات بر پيامبر  مى باشد ؛ زيرا اگر كسى روزه بگيرد و زكات فطره را عمدا ندهد از روزه بى بهره است. ( ميزان الحكمة ،ج 5 ، ص27)

پیامبر خدا(ص) می فرمایند: "زمانی که وارد مدینه شدم، اهالی آن شهر از زمان جاهلیت دو روز داشتند که طی آن دو روز به بازی و تفریح می‌پرداختند . خداوند به جای آن دو روز، دو روز بهتر به شما داد، روز فطر و روز قربان."

ايها الناس! ان يومكم هذا يوم يثاب فيه المحسنون و يخسر فيه المبطلون و هو اشبه بيوم قيامكم، فاذكروا بخروجكم من منازلكم الى مصلاكم خروجكم من الاجداث الى ربكم و اذكروا بوقوفكم فى مصلاكم و وقوفكم بين يدى ربكم، و اذكروا برجوعكم الى منازلكم، رجوعكم الى منازلكم فى الجنه.

عباد الله! ان ادنى ما للصائمين و الصائمات ان يناديهم ملك فى آخر يوم من شهر رمضان، ابشروا عباد الله فقد غفر لكم ما سلف من ذنوبكم فانظروا كيف تكونون فيما تستانفون

اى مردم! اين روز شما روزى است كه نيكوكاران در آن پاداش مى‏گيرند و زيانكاران و تبهكاران در آن مايوس و نا اميد مى‏گردند و اين شباهتى زياد به روز قيامتتان دارد، پس با خارج شدن از منازل و رهسپار جايگاه نماز عيد شدن به ياد آوريد خروجتان از قبرها و رفتنتان را به سوى پروردگار، و با ايستادن در جايگاه نماز به ياد آوريد ايستادن در برابر پروردگارتان را و با بازگشت‏به سوى منازل خود، متذكر شويد بازگشتتان را به سوى منازلتان در بهشت‏برين، اى بندگان خدا، كمترين چيزى كه به زنان و مردان روزه‏دار داده مى‏شود اين است كه فرشته‏اى در آخرين روز ماه رمضان به آنان ندا میدهد و میگويد:

«هان!بشارتتان باد، اى بندگان خدا كه گناهان گذشته‏تان آمرزيده شد، پس به فكر آينده خويش باشيد كه چگونه بقيه ايام را بگذرانيد.»

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت / صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت . . .

فرا رسیدن عید سعید فطر را به شما کاربران و بازدیدکنندگان گرامی تبریک عرض می نماییم. امیدواریم که از فضیلت های این ماه عزیز بهره لازم را برده باشید.

(در ادامه مطلب میتوانید پیامک های ویژه تبریک عید فطر را ملاحظه فرمائید.)

امام على عليه‏السلام :

إنَّما هُوَ عِيدٌ لِمَن قَبِلَ اللّه‏ُ صِيامَهُ و شَكَرَ قِيامَهُ ؛ ‏

امام على عليه‏السلام :

امروز تنها عيد كسى است كه خداوند روزه‏اش را پذيرفته و شب زنده‏دارى‏اش را سپاس گزارده است .

. نهج البلاغه ، حكمت 428 .

امام هادى عليه‏السلام :

إنَّمَا الأعيادُ أربَعَةٌ لِلشّيعَةِ : الفِطرُ و الأضحى و الغَديرُ و الجُمُعَةُ ؛ ‏

امام هادى عليه‏السلام :

شيعيان فقط چهار عيد دارند : فطر ، قربان ، غدير و جمعه .

. بحار الأنوار ، ج 98 ، ص 351 .

الإمامُ الرِّضا عليه‏السلام :

كانَ أميرُ المؤمنينَ عليه‏السلام لايَنامُ ثلاثَ ليالٍ : لَيلةَ ثلاثٍ وعِشرِينَ مِن شَهرِ رَمَضانَ ، ولَيلةَ الفِطرِ ، ولَيلةَ النِّصفِ مِن شَعبانَ ، وفيها تُقسَمُ الأرزاقُ والآجالُ وما يَكونُ في السَّنَةِ .

امام رضا عليه‏السلام :

امير المؤمنين عليه‏السلام سه شب را نمى‏خوابيد : شب بيست و سوم ماه رمضان ، شب عيد فطر و شب نيمه ماه شعبان ؛ در اين شبها ، روزيها تقسيم و مدّت عمر و هر آنچه در آن سال رخ خواهد داد ، تعيين مى‏شود .

امام رضا عليه‏السلام :

إنَّما جُعِلَ يَومُ الفِطرِ العِيدَ لِيَكونَ لِلمُسلِمينَ مُجتَمَعا يَجتَمِعُونَ فيهِ و يَبرُزونَ لِلّهِ فَيُمَجِّدُونَهُ عَلى ما مَنَّ عَلَيهِم ؛ ‏

امام رضا عليه‏السلام :

روز فطر از اين رو عيد قرار داده شد تا روز گردهمايى مسلمانان باشد، و در اين روز گرد هم آيند و براى خدا به صحرا (فضايى باز) درآيند و خداوند را بر منّتى كه بر آنها نهاده است ستايش و به بزرگى ياد كنند.

. كتاب من لايحضره الفقيه ، ج 1ص 522 .